28 maart 2008
Tijd om nog eens iets van ons te laten horen.
De tweede helft van februari was Grâce voor 14 dagen in Mbalmayo... een verlengde 'franse' krokusvakantie. En... ze kreeg er nog wat dagen bovenop, want eind februari - na een staking van de taxichauffeurs - lag het hele land lam. De taxichauffeurs eisten - terecht - een aanpassing van hun tarieven. Aanleiding was de verhoging van de benzineprijzen (waar niet?) en de daaraan gekoppelde verhoging van de levensduurte. Het ongenoegen zat hem dus niet alleen bij de taxi's, maar zoals uit de 'rellen' bleek, bij een ruimer deel van de bevolking. Een in de haast genomen beslissing van de regering om de benzineprijzen terug een beetje omlaag te brengen hielp uiteindelijk niet. De eerste rellen braken uit in Douala (aan de kust) en voornamelijk in het engelstalige deel van Kameroen, maar al spoedig breidden de onlusten zich uit over het hele land (lees ook Yaoundé)... behalve Mbalmayo. L'histoire se répète... net een jaar geleden zaten we midden in een stakingsgolf in Guinee-Conakry, waar toen op zijn minst 200 doden vielen. Gelukkig keerde de rust na een week terug en kon het leven weer zijn gewone gang gaan.
Maar het ongenoegen blijft. Niet alleen om de levensduurte, maar ook - en daar zit in het westen van Kameroen het grote ongenoegen - om de plannen van de meerderheid om de president nog een volgende ambtstermijn te gunnen. Daartoe moeten ze wel de grondwet herzien, maar met een absolute meerderheid in het parlement kan dat niet al te moeilijk zijn. De president had langs zijn neus weg gesuggereerd dat - als men het hem vraagt - hij nog wel zeven jaar langer wil aanblijven. Een goede verstaander (lees partijlid) heeft niet meer nodig.
Word vervolgd!
Posts
0 reacties:
Een reactie posten