7 september 2011

Het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld te zijn.

Luc is in de wijk gekend als ‘Pasteur Luc’ – de lokale predikant. Maar naast het leiden van zijn volgelingen, is Luc ook een gedreven konijnenkweker. 150 konijnen vinden we bij hem op de binnenkoer. Ondergebracht in een aantal links en rechts opgekochte konijnenkoten. Na een intensieve cursus ‘konijnenkweken’ lanceerde Luc zich – met eigen middelen - in het kweken van konijnen. Konijnen die hij tracht te slijten aan lokale neringdoeners - voor de som van 2500 Fcfa (+/- 4€) – met wisselend succes… want er zijn kapers op de kust. Op regelmatige tijdstippen organiseren de mannen in het stadje zich om klopjachten te organiseren in de omliggende dorpen. Gewapend met stokken en speren trekken ze er op uit om het klein wild op te jagen en aan hun speren te rijgen. Een aldus gespietste haas verkopen ze voor een goede 700 Fcfa (of net iets meer dan 1€). Van eerlijke concurrentie is er dus helemaal geen sprake en rest ons enkel de ‘kopers’ gevoelig te maken voor deze ‘oneerlijke’ jachtpraktijken.

Ondertussen klopte Luc bij ons aan om ‘ondersteuning’ te vragen (lees financiële ondersteuning). Die ‘steun’ – zoals hij het zich voorstelde – kunnen we hem niet meteen bieden, maar we kunnen hem wel helpen, wanneer hij zijn ervaring ter beschikking stelt van andere kwekers. Zo nemen we hem mee naar één van de dorpen waar een aantal konijnenkwekers op een kluitje bijeen wonen. De ontmoeting verloopt vlot en al gauw worden ervaringen uitgewisseld en geeft hij hier en daar wat advies. Luc verklaart zich nadien bereid om mee de opvolging te verzekeren van alle kwekers waar we mee werken.
Voor deze ‘diensten’ kunnen we Luc wel een tegemoetkoming geven en is een deel van zijn ‘vraag’ beantwoord.

Verder brengen we hem in contact met een restauranthouder, die best wel wil investeren in de vaste toelevering van konijnen. Zo winnen beide partijen, de één een vaste afzet aan een gegarandeerde prijs, de ander een gegarandeerde levering aan een vooraf bepaalde prijs.

Tezelfdertijd werken we aan de bewustmaking van de lokale handelaars, zodat ze geen broesse-vlees meer zouden kopen, dat geen wettelijk keurmerk draagt. Lokale jagers organiseerden zich in lokale verenigingen en organiseren binnen een wettelijk kader duidelijk afgebakende jachtzones. De inkomsten daarvan zijn voor de hele dorpsgemeenschap… en de kliënten-jagers hebben zich aan een reeks regels te houden.
Of… hoe iedereen van deze situatie beter werd/wordt.

2 september 2011


Breeding rabbits and selling them for 2.500 Fcfa, whilst poachers offer a hare for only 700 Fcfa… makes it hard to survive as a young entrepreneur in rural Africa.

Uncontrollable they are, these wild bunch of young men, gathering on a Sunday morning, heading for a village where they are not awaited for, but where they’ve decided to go hunting… disrespectful for the villagers, disrespectful for property, disrespectful for environmental issues… just regarding their own satisfaction, finding bush meat, finding profit.

What do we have to offer this breeder? How can we help him against this disloyal concurrency?

We work on different levels…

Our breeder, who’s ready to share his experience with other breeders – for a small allowance, gives advice and training to other, starting breeders.

We brought him together with local restaurants, supermarkets, so he could offer them guaranteed supply for a steady prices. We shared telephone numbers and he got connected. With one restaurant-owner he came to an agreement… guaranteed supply, fixed prices… and – as un unexpected result - an considerable investment in his business. A typical ‘Win-Win’ situation.
At the same time, we’ll work on raising awareness amongst the local merchants, not to buy bush meat, that is not certified ‘legally’ obtained. Local hunters in the villages are organized and organize in a legal ‘framework’ hunting in restricted zones. The incomes are for the whole village… and client-hunters have to respect a number of rules.

Lapin malin ou l'Entreprenariat Rural

Élever des lapins et les vendre à 2.500 Fcfa la pièce, pendant que des braconniers offrent un lièvre à seulement 700 Fcfa… rend la survie d’un jeune entrepreneur en Afrique rural dur.


Incontrôlables qu’ils sont, ces groupuscules de jeunes, se rassemblant un dimanche matin en route pour un village où on les attend pas, mais où ils ont décidé d’aller faire la chasse à la battue… sans respect pour les villageois, ni pour la propriété ou des thémes environnementales… se limitant à satisfaire leurs minables besoins, trouver la viande de brousse, trouver le vite-gagné.


Qu’est-ce que nous pouvons offrir à cet éleveur ? Comment est-ce nous pouvons lui aider contre cet concurrence déloyale ?


Nous travaillons à des différent niveau…


Notre éleveur, qui est disposé à partager ses expériences avec d’autres éleveurs – contre une petite récompense, donne des conseils et des formations aux autres, éleveurs débutants.


Nous l’avons mis ensembles avec des restaurateurs, des supermarchés locaux, auxquels ils pouvait proposer des livraisons garantis à des prix stables. Nous avons partagé des numéros de téléphone et il a été contacté. Avec un propriétaire de restaurant il a trouvé un accord… livraison garanti, prix fixes… et – comme résultat inattendus – un investissement considérable dans son entreprise. Une situation typique de ‘Gagnant-Gagnant’.


En même temps nous travaillons à la sensibilisation des commerçants locaux, qu’ils n’achètent plus la viande de brousse, qui n’est pas certifiée ‘légal’. Les chasseurs dans les villages sont organisés et ils organisent dans un cadre légal la petite chasse dans une zone délimitée. Les retombées sont partagées avec tout le village… et les clients-chasseurs devront respecter scrupuleusement un nombre de règles.